Waar het hoofd en hart het al struikelend niet met elkaar eens werden
Wetenschap is onlosmakelijk verbonden met passie, zonder passie vaak geen wetenschap.
Waar wetenschap en passie streden om individualiteit, knetterden ideeën.
Waar wetenschap en passie hun krachten bundelden, groeide een zinvolle samenwerking.
Daar werden ideeën vormgegeven en praktisch ten uitvoer gebracht.
Waar wetenschap en passie elkaar ontmoetten, ontstond een liefdevolle klik.
Wetenschap die passie opzocht omdat passie zag wat wetenschap niet zag.
Wetenschap die passie verdacht van liefdeloosheid voor wetenschap.
Passie die wetenschap opzocht voor de wetenschappelijk verworven kennis en inzichten.
Passie die wetenschap ervan verdacht zonder passie te werken.
Passie’s verworven inzichten, gepassioneerd overgedragen aan de wetenschap.
Wetenschap die geïnteresseerd was in de wetenschappelijke notie van passie.
Een eigenwijze en bruisende combinatie van twee gelijkgestemden met dezelfde interesse.
Er ontstond een liefde in een driedimensionale, zinvolle en sensitieve samenwerking:
Liefde die er was voor de overweldigende natuur; natuurlijk ontsprong daar de liefde voor elkaar.
Liefde die moeizaam kon worden geuit omdat sociale normen het welbekende obstakel vormden.
Liefde voor de wetenschap, die gezamenlijk werd uitgedragen met ontembare passie.
Liefde die voelbaar in de lucht hing; elkaars toenadering opzoeken was een missie, elkaar afschrikken ook.
Liefde die voortvloeide uit nieuwsgierig zijn naar elkaar, gelijkgestemden in een onbegrepen emotionele verbondenheid.
Liefde die complex werd gevoeld, maar puur en eerlijk aanwezig was.
Liefde die smachtend vroeg om teder gekust te worden onder bomen waar de warme wind zachtjes doorheen blies.
Liefde tussen twee trotse, onzekere gelijkgestemden die kunstzinnig om de hete brij heen wisten te draaien.
Liefde waarnaar niet werd gezocht, waarvoor niet was gekozen, maar die hen beiden plompverloren overkwam.
Liefde die uiteindelijk overwoekerd werd door timiditeit, louter verstand, oprecht gevoelde emoties angstvallig werend.
Liefde die te veel ontmoediging tegenkwam om gezamenlijk bedachtzaam te ontdekken.
Een Liefde die uiteindelijk onbegrepen en onbeantwoord bleef.
Een liefdevolle samenwerking, die zinvol was, werd abrupt beëindigd.
Er werden subtiel uitgezochte woorden geschreven waar wetenschap en passie elkaar ontmoetten.
Het was een natte, grijze en kille herfstdag die de liefde en de zinvolle samenwerking tussen twee gelijkgestemden met dezelfde interesse voorgoed
van elkaar deed scheiden.
Een hoofd dat wetenschappelijk en krachtig kon beredeneren zonder het hart te durven raadplegen.
Een hoofd dat hard was voor het hart; niets voelen voelde het veiligst; wèl voelen was overweldigend en intens.
Het hart dat zich niet liet opsluiten en zich stiekem openbaarde in ogen en gezichtsuitdrukkingen.
Een hart dat zich liet aftroeven door de redenatie van de ander, maar zelf het lef niet had om te openbaren wat het overweldigende gevoel voor de ander
was, angstig voor eigen kwetsbaarheden en bang om gekwetst te worden.
Een hoofd dat geniaal genoeg was om de samenhang van de situatie geheel en oprecht te doorgronden, maar vanuit empathie voor de ander het niet
proclameerde.
Liefde stond wetenschap en passie in de weg om zinvol samen te werken.
Een gemiste liefde was een gemiste kans voor wetenschap, passie en dé liefde.
Zal wetenschap passie nogmaals opzoeken om samen te struinen door de overweldigende natuur?
Zal passie wetenschap nogmaals opzoeken om samenzittend van het warme zomerzonnetje te genieten?
Zullen wetenschap en passie elkaar nogmaals opzoeken om vol verwondering hun gezamenlijke interesse te delen?
Als liefde, wetenschap en passie elkaar mochten treffen in een driedimensionale, liefdevolle samenwerking, kon zinvolle totaliteit magnifiek
stralen.
De liefde tussen wetenschap en passie vormt nu een onzichtbaar bubbeltje dat voor altijd zal zweven in een zonovergoten blauw hemeldak, met een
onafgebroken intens gevoel en een permanent verlangen naar elkaar.
Anke van Geel
